Ζακέτα να πάρεις (pics & vid)

Σήμερα έχουν πλημμυρίσει τα social media με ευχές, άρθρα και αστείες εικόνες σχετικά με την γιορτή της γυναίκας. Οι περισσότεροι γράφουν για το πώς, πότε και για ποιο λόγο καθιερώθηκε η 8η Μαρτίου ως η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Προκειμένου να μην επαναλάβω όσα άλλοι είπαν, θέλω να δώσω έμφαση στις σημαντικότερες γυναίκες της ζωής μας, στις μητέρες μας. Γνωρίζω ότι έχουν και αυτές την δική τους ημέρα για να γιορτάζουν, είναι όμως γυναίκες-παράδειγμα για τα κορίτσια και γυναίκες-ήρωας για τα αγόρια.


 Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε ένα περιβάλλον που ίσως να ήταν υποτιμητικό για εκείνες, γιατί έπρεπε να προσέχουν τα αδέρφια τους όσο μεγαλύτερα ή όσο μικρότερα κι αν ήταν. Άλλωστε δεν είναι μακρυά και αυτές οι εποχές που ήταν αυτονόητη υποχρέωση της κόρης να βοηθάει την μητέρα της στο σπίτι και το νοικοκυριό, διότι "ποιος άντρας θα σε πάρει αν είσαι ανεπρόκοπη;", "η πεθερά σου θα σε διώξει αν δεν ξέρεις να φτιάχνεις ένα πιάτο φαΐ". Έχουν ξεπεραστεί σε μεγάλο βαθμό αυτές οι αντιλήψεις αλλά δεν είναι και τελείως ασυνήθιστες. 
Παρόλα αυτά, αυτή η συγκεκριμένη γυναίκα, έχει καταφέρει να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί (εσένα), και έχει στερηθεί αρκετά από όσα εμείς σήμερα θεωρούμε δεδομένα να υπάρχουν. Είμαστε ένα κομμάτι από εκείνη, και ζει για να ζούμε. 

 Το γνωστό σε όλους "ζακέτα να πάρεις" κρύβει μέσα του, μεγαλύτερη δόση αγάπης και από το ίδιο το "σ'αγαπώ". Ξέρουμε ότι, θα είναι πάντοτε εδώ για εμάς, θα είναι πάντα στο πλευρό μας, και για αυτό ακριβώς τον λόγο δεν διστάζουμε να λογομαχήσουμε μαζί της, ακριβώς την στιγμή που μας ετοιμάζει αυτό που θα φάμε, αυτό που θα πιούμε ή αυτό που θα φορέσουμε. Δεν είναι υποχρέωση της άλλωστε να το κάνει, ας μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. 
Ας πούμε, λοιπόν, χρόνια πολλά σε ότι μας έδωσε ζωή και μας έκανε αυτό που ήμαστε σήμερα. Στην γυναίκα που αφοσιώνεται σε εμάς και θα κάνει πάντα ένα βήμα πίσω, για να πάμε εμείς μπροστά.
Ας ευχηθούμε επίσης, σε εκείνη την γυναίκα που καθημερινά μετατρέπεται σε αντικείμενο εκμετάλλευσης του συζύγου της, για να αποβάλει κάθε του οργή και ορμή, με τελικό σκοπό να ικανοποιήσει τον τόσο ανύπαρκτο ανδρισμό του. Να υποστηρίξουμε εκείνη που υπομένει κάθε ασέλγεια, προκειμένου να διατηρήσει την ηρωική της εικόνα στα μάτια των παιδιών της. 

Και τέλος να υπερασπιστούμε κάθε δικαίωμα που μέχρι τώρα έχει αποκτηθεί για το γένος "θηλυκού", για την ΓΥΝΑΙΚΑ, τα οποία ακόμη και σήμερα, στον 21ο αιώνα καταπατούνται καθημερινά παγκοσμίως με ένα από τα σημαντικότερα και κατακριτέα εγκλήματα, του εμπορίου λευκής σαρκός και της πορνείας. 

Ctefani Kour