ΙΑΝΟΣ: ΟΤΑΝ ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ

Μπαίνοντας στο φθινόπωρο όλοι αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι θα μπούμε σε μια σειρά για να υποδεχτούμε το χειμώνα. Θα σας γυρίσω στην Παρασκευή 18/09/2020 στην περιοχή της Καρδίτσας. Άρχισε να βρέχει από νωρίς. Ήταν μια όμορφη φθινοπωρινή βροχή. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύαμε. Κανείς δεν ήξερε τι θα ακολουθήσει. Βράδυ της Παρασκευής λοιπόν και οι δρόμοι έχουν αρχίσει να γεμίζουν νερό. Πιστεύαμε ότι η βροχή θα σταματήσει. Λάθος καθώς τότε άρχιζαν όλα.

   Ενημερωθήκαμε από τους παππούδες μου στο χωριό (Κερασιά Καρδίτσας) ότι το σπίτι μας είχε ήδη πλημμυρίσει. Αργά το βράδυ το ρεύμα κόπηκε και χάσαμε κάθε επικοινωνία. Ειδοποιήσεις ήρθαν στα κινητά όλων λέγοντάς μας να μείνουμε μέσα καθώς υπήρχαν ήδη ζημιές και ήταν επικίνδυνο. Το ξημέρωμα μας βρήκε να προσπαθούμε να βγάλουμε γραμμή για ένα τηλέφωνο, να μάθουμε αν είναι όλοι καλά. 

 Σάββατο πρωί και η βροχή συνεχίζει. Μέσα στη νύχτα ήρθε η καταστροφή. Ξυπνήσαμε σε μια ξένη πόλη. Μια πόλη που ήταν γεμάτη νερό. Ένα μέρος που θύμιζε εμπόλεμη ζώνη. Δρόμοι γεμάτοι νερό, σπίτια γκρεμισμένα, αυτοκίνητα να έχουν παρασυρθεί από το χείμαρρο. Βγήκαμε στους δρόμους να βοηθήσουμε γνωστούς και φίλους. 

Καταστροφή. 

Αυτό αντικρίσαμε. Επιχειρήσεις με μηχανήματα, εμπορεύματα, τρόφιμα, χωράφια, περιουσίες όλα αυτά καταστράφηκαν. Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο της πόλης αντίκρισα το χάος. Κόσμος να κλαίει, λάσπη παντού, δρόμοι γεμάτοι νερό, σπίτια, μαγαζιά όλα βρίσκονται σε μια κατάσταση απελπιστική. Πλημμυρισμένα τα πάντα. Οι καταστροφές είναι πολύ μεγάλες. Άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους, τις δουλειές τους. Το ρεύμα δεν έχει αποκατασταθεί ακόμη σε αρκετά σημεία της πόλης. Γέφυρες έχουν γκρεμιστεί και έτσι δεν έχουμε πρόσβαση στα χωριά της περιοχής. 

 Κυριακή οι καταστηματάρχες προσπαθούν ακόμη να βγάλουν τη λάσπη από τα μαγαζιά. Πετάνε πράγματα. Το ρεύμα ακόμη δεν έχει αποκατασταθεί. Όλοι πηγαίνουν σε ένα δύο σούπερ μάρκετ που κατάφεραν να ανοίξουν και προμηθεύονται κονσέρβες για να φάνε κάτι. Άνθρωποι στο δρόμο περιπλανιούνται, κλαίνε, βλέπουν τα πάντα να έχουν χαθεί. Τρακτέρ και πυροσβεστική παλεύουν να βγάλουνε το νερό από υπόγεια σπίτια, αποθήκες, πάρκινγκ.

   

Τη Δευτέρα σκουπιδιάρικα μαζεύουν ότι υπάρχει στους δρόμους. Σειρήνες ακούγονται σε όλη την πόλη. Παλεύουν να καθαρίσουν όλοι ότι μπορούν. Μαζεύονται σιγά σιγά τα πλημμυρισμένα αυτοκίνητα από τους δρόμους για να μπορέσουν σιγά σιγά να καθαρίσουν τους δρόμους.

  Κάποτε βλέπαμε αυτές τις καταστροφές σε άλλα μέρη και λέγαμε ότι δεν πρόκειται να μας συμβεί. Κι όμως έγινε και τώρα μετά την καταστροφή δεν έμεινε τίποτα πλέον να μας θυμίζει την όμορφη εκείνη πόλη. Μένει ο καθένας να μαζέψει τα κομμάτια του και να προσπαθήσει να ξεκινήσει και πάλι. Από την αρχή.

Άννα Φώτα