Υπάρχουν "παραμύθια"

Οι μέρες που ζούμε χαρακτηρίζουν την ζωή μας τις περισσότερες φορές με απαισιοδοξία. Συνεχώς όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε αυτό που θα μας κάνει ευτυχισμένους. Ενώ περνάει ο χρόνος περιμένουμε να γίνει "κάτι" που θα ανατρέψει την βαρετή ρουτίνα μας. Ένα γεγονός ανεπανάληπτο, σαν βγαλμένο από παραμύθι. 

Αναρωτιέμαι αν η ζωή είναι παραμύθι κι αν όλα τα  προβλήματα μας είναι εκείνος ο "κακός δράκος", και ο "πρίγκιπας" η ελπίδα που περιμένουμε για να μας σώσει.


Υπάρχει στην πραγματικότητα αυτό, ή απλά το φανταζόμαστε και αν υπάρχει είμαστε σε θέση να το αναγνωρίσουμε. 
Το σημαντικότερο είναι να μπορούμε εμείς οι ίδιοι να μετατρέψουμε την ζωή μας, σε αυτό που την ονειρευόμαστε. Να βλέπουμε στο κάθε τι αρνητικό και την άλλη όψη του. Κι αν σε κάποιες περιπτώσεις δεν υπάρχει,  να αντέχουμε και να κάνουμε υπομονή.
Ο άνθρωπος πρέπει και οφείλει πρώτα πρώτα στον εαυτό του να είναι ευτυχισμένος και ικανοποιημένος για αυτό που είναι. Αυτή είναι, λοιπόν, η πραγματική ευτυχία.
Ο άνθρωπος πρέπει να μην διστάζει να τα γκρεμίσει όλα και να τα ξανά φτιάξει από την αρχή. Αυτή είναι η πρόκληση και το νόημα της ζωής.
Καταλήγω ότι, το παραμύθι μας είμαστε εμείς και οι προσπάθειες που κάνουμε, οι στόχοι που βάζουμε και πετυχαίνουμε, οι στιγμές που ζούμε με όλη μας την ψυχή σαν να μην υπάρχουν άλλες, τα άτομα που αγαπάμε και εκείνα που μας αγαπούν. Άλλωστε η ζωή είναι πολύ μικρή και επίπονη, και χρειάζεται μια δόση "μαγείας" για να την αντέξεις.

Ctefanie Kour