«Ο άνθρωπος είναι
απόλυτα ελεύθερος και γι’ αυτό είναι απόλυτα υπεύθυνος. Είναι καταδικασμένος να
είναι ελεύθερος και τίποτα δεν μπορεί να προσδιορίζει την επιλογή του, αφού
επιβαρύνεται από την ευθύνη της απόφασης του, όχι μόνο απέναντι στον εαυτό του,
αλλά και απέναντι στην κοινωνία.»
Μερικά μόνο από τα όσα είχε υποστηρίξει ο Γάλλος φιλόσοφος
και υπαρξιστής Ζαν-Πωλ Σαρτρ στα 75 χρόνια ζωής του. Γιατί σε πονάει;
Αρχικά, έχει απόλυτο δίκιο. Είμαστε ελεύθεροι ως άνθρωποι.
Εξ’ ορισμού. Κάτι που μας γεμίζει ευθύνη. Την οποία το 95% (χωρίς κάποια
υπερβολή-ίσως λέω και λίγο μάλιστα) απεχθάνεται και φοβάται. Αυτό το 95%
επιλέγει σε διαφορετικές περιστάσεις και τομείς της ζωής του, να παρατάσσετε
πλάι σε όχλους, μάζες και ομάδες ατόμων, γιατί; Γιατί φοβάται την ευθύνη της
ελευθερίας βούλησης, λόγων και πράξεων, που του δίνει η ανθρώπινη υπόστασή του.
Έτσι, πολύ εύκολα, θεωρούμε υπεύθυνο τον δικό μας εκάστοτε Θεό για όσα μας συμβαίνουν
ή εναποθέτουμε εκεί τις ελπίδες μας για το «αύριο». Πολύ εύκολα επιλέγουμε να
είμαστε το λευκό προβατάκι στη ζωή γενικότερα και το μαύρο μόνο όπου μας
συμφέρει, για το πρεστίζ, την εικόνα μας, την ικανοποίηση του αισθήματος ανωτερότητας
και της κακής πλευράς του εγωισμού μας.
Τα μικρά καθημερινά λάθη στις επιλογές μας, δεν ισούνται μια
λάθος ζωή. Το να γεννιέσαι όμως ελεύθερος, να είναι στο χέρι σου να παραμείνεις
τέτοιος, αλλά από φόβο να επιλέγεις το αντίθετο, είναι τυφλή αυτοκαταστροφή. Και
το χειρότερο; Με άμεσο αντίκτυπο στην κοινωνία!
Κυριάκος Μελλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου