Στολίζοντας (εθελοντικά) την πόλη

Αφιερωμένο στην ομάδα εθελοντών που συνέδραμε και  φέτος στο στολισμό της πόλεως της Ρόδου!!! 

Το ημερολόγιο δείχνει Δεκέμβρη και μια παρέα εθελοντών γνωστή για την ανιδιοτελή προσφορά της, αποφάσισε και φέτος να βοηθήσει τα συνεργεία του Δήμου στο χριστουγεννιάτικο στολισμό της πόλης. Γύρω στα είκοσι άτομα που μπορεί σε ορισμένες καταστάσεις να γίνονται και περισσότερα αποφάσισαν για ακόμα μια φορά να <<θυσιάσουν>> χρόνο και κόπο χωρίς καμία οικονομική αμοιβή για να βελτιώσουν την εικόνα της πόλης.

Το αποτέλεσμα ήταν φανταστικό, ενώ ένα μικρό μόνο δείγμα του αποτυπώνεται στην εικόνα παραπάνω. Διαβάζοντας μια συνέντευξη κάποιου εθελοντή σε τοπική εφημερίδα και αφού πληροφορήθηκα για τη βράβευσή τους από το Δήμαρχο, αποφάσισα να ασχοληθώ με τους τομείς του εθελοντισμού, τις αρχές του καθώς και τις θετικές συνέπειες από την εφαρμογή του. Υποθέτω ότι τα άτομα αυτά κατάφεραν πρώτα να συγκροτήσουν μια παρέα,  έγιναν φίλοι και μέσα από ομαδική εργασία καταφέρνουν να προσφέρουν όποτε χρειαστεί.

Ο εθελοντισμός είναι πάντα θέμα επιλογής και μπορεί να εφαρμοστεί σε διάφορους τομείς. Σε φυσικές καταστροφές οι εθελοντές μπορούν να εργαστούν , αφού λάβουν τις απαραίτητες οδηγίες από τα σώματα ασφαλείας για την πολιτική προστασία.  Επιπλέον οι ακούραστοι αυτοί πολίτες μπορούν να μεριμνήσουν για τη στήριξη ευπαθών ομάδων του πληθυσμού είτε με παροχή υλικών αγαθών ή ακόμα και με προσωπική φροντίδα. Ακόμα συναντά κανείς εθελοντές που ασχολούνται με την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά και με την προστασία του περιβάλλοντος και διάφορων απειλούμενων ειδών.

Ο εθελοντισμός είναι ουσιαστικά ένας νόμιμος τρόπος με τον οποίον όσοι επιθυμούν μπορούν να συμμετέχουν στις δραστηριότητες της κοινότητάς τους. Φυσικά δεν υποκαθιστά την αμειβόμενη εργασία ούτε συνιστά απειλή για την ασφάλεια της εργασίας των αμειβόμενων υπαλλήλων. Αναμφισβήτητα η παροχή εθελοντικής εργασίας είναι πάντα θέμα επιλογής.  Ο εθελοντισμός υπαγορεύεται μόνο από τη συνείδηση των ατόμων και την ανάγκη τους για ανάληψη ουσιαστικής δράσης.

Όταν ο εθελοντής είναι εκπαιδευμένος ,οργανωμένος και πρόθυμος εξασφαλίζοντας όμως πρώτα την προσωπική του ασφάλεια, μπορεί να φέρει εις πέρας το έργο του. Μέσα από τον εθελοντισμό δημιουργείται ισχυρή συνείδηση , ενώ ο πολίτης-εθελοντής δε μένει αμέτοχος μπροστά σε σοβαρά ζητήματα. Πέρα από την απόκτηση ευαισθησίας για την αντιμετώπιση προβλημάτων, το άτομο μπορεί να γίνει μέλος ομάδων εργασίας αποκομίζοντας σημαντικές εμπειρίες ζωής. Η ανιδιοτελής προσφορά γεμίζει το άτομο με αισθήματα ικανοποίησης και ευχαρίστησης. Παράλληλα δυναμώνουν οι κοινωνικοί δεσμοί και τα άτομα (ειδικά οι νέοι ) που συμμετέχουν σε τέτοιες προσπάθειεςκοινωνικοποιούνται. Τέλος όπως είναι προφανές δίνεται λύση σε προβλήματα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους οι φορείς του κράτους ή οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι παράγοντες.

Ο εθελοντισμός δε φαίνεται να είναι κάτι απλό που ακούγεται εύηχα σε πολλούς αλλά μια στάση ζωής. Αξιολογώντας τις ενέργειες της προαναφερθείσας ομάδας αλλά και άλλων ανθρώπων που έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους είτε ατομικά είτε συλλογικά, κρίνεται θετική αν όχι απαραίτητη η καλλιέργεια εθελοντικού πνεύματος στο σύνολο της κοινωνίας. Αν και μοιάζει με κλισέ και τετριμμένο είναι άξιο αναφοράς, πως στην εποχή που επικρατεί ο υλικός ευδαιμονισμός και η αλλοτρίωση του ανθρώπου, σημάδια ευχαρίστησης και ηθικής ικανοποίησης θα κρύβονται πίσω από πράξεις προσφοράς. 

 Σάββας Μ.