το δημοψήφισμα μονοπωλεί το ενδιαφέρον, και ενώ η Βρετανία διχάζεται, είχαμε την δολοφονία της Τζο Κόχ ( Jo Cox) (βουλευτής του Εργατικού Κόμματος)
να χειροτερέψει την κατάσταση.
Όσο και αν δεν θέλουμε όμως η δολοφονία έχει ήδη εξελιχθεί σε θεωρία συνωμοσίας και μάλιστα έχει κοινά χαρακτηριστικά με την δολοφονία της Άννας Λιντ ( Anna Lindh )
Όπως και τώρα έτσι και τότε η Σουηδέζα ΥΠΕΞ ήταν ένθερμη οπαδός της εισόδου της Σουηδίας στην ζώνη του ευρώ, ήταν φιλοευρωπαϊστρια και τρεις ημέρες μετά την δολοφονία της οι Σουηδοί προσέχονταν στις κάλπες για να αποφασίσουν για την ένταξη της Σουηδίας στην ευρωζώνη.Τελικώς οι Σουηδοί δεν πτοήθηκαν και ψήφησαν υπέρ της σουηδικής κορώνας.
Όμως το γεγονός παραμένει το ίδιο. Δύο διακεκριμένες πολιτικοί, μάνες και υπέρ της εντάξεως των χωρών τους σε πολυεθνικούς σχηματισμούς εις βάρος της εθνικής τους ανεξαρτησίας δολοφονήθηκαν σε κρίσιμα σημεία της εκλογικής διαδικασίας, με προφανές αποτέλεσμα να προκαλέσουν αναταράξεις ως προς την τελική κατάληξη.
Στην Βρετανία ομώς ήδη η δολοφονία ανέστεψε τα προγνωστικά και έδωσε ύστερα απο καιρό το προβάδισμα πάλι στην παραμονή της χώρας,ενώ ο επικεφαλής του ακροδεξιού Ukip, ο Νάιτζελ Φάρατζ (Nigel Farage), δήλωσε στο πλατό του ITV ότι το στρατόπεδο του Brexit «είχε μία καλή δυναμική πριν από την τραγωδία αυτή», πράγμα που σημαίνει ότι δεν την έχει πλέον.
Εχθές ο πρωθυπουργός της χώρας Ντέιβιντ Κάμερον (David Cameron) εμφανίστηκε στην ειδική εκπομπή του BBC με θέμα το Brexit όπου και κατηγορήθηκε ως ο Νέβιλ Τσάμπερλεϊν (Neville Chamberlain ) του 21 αιώνα ( για όσους δεν γνωρίζουν ο τότε πρωθυπουργός υπέγραψε το 1938 την Συμφωνία του Μονάχου μαζί με την Ιταλία, την Γαλλία και την Γερμανία.Ιστορική έχει μείνει η φράση με την οποία ανακοίνωσε την υπογραφή της Συμφωνίας «Ειρήνη στην εποχή μας», η οποία διαψεύσθηκε τραγικά λίγο αργότερα με το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.)
Ο Πρωθυπουργός για την υπεράσπιση της παραμονής έθεσε ως επιχείρημα την ίδια την ύπαρξη του δημοψηφίσματος ως ένδειξη ανεξαρτησίας στην λήψη αποφάσεων,επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φόρα ότι μια έξοδος είναι μία απόφαση δίχως γυρισμό.Τέλος έκανε μια συναισθηματική αναφορά στο ότι η Βρετανία δεν ήταν ποτέ το έθνος που τα παρατά και ότι τώρα είναι που πρέπει να μείνουν και να παλέψουν
Οι συνέπειες ενός Brexit θα είναι πρωτίστως γεωπολιτικές και στρατηγικού χαρακτήρα, καθώς ένα κράτος θα επιλέξει να περπατήσει στον πλανήτη μόνο του χωρίς να ανήκει πλέον σε ένα συνασπισμό κρατών κρατώντας την οικονομική του ανεξαρτησία. Εάν πετύχει τότε θεωρείται σίγουρο ότι πολλά άλλα κράτη θα επιλέξουν τον ίδιο ακριβώς δρόμο.
Οι ισορροπίες στην Ευρώπη είναι ρευστές
Η Γαλλία, εν μέσω του Εuro και της βίαιης, μνημονιακού τύπου εργασιακής «μεταρρύθμισης», μαστίζεται από μαζικότατες απεργίες, ασύμμετρες τρομοκρατικές απειλές και τη χουλιγκάνικη βία.
Στην Ισπανία, αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις, θα δούμε δεύτερη δύναμη τους Podemos, τους οποίους πολλοί βιάστηκαν να ξεγράψουν.
Η Ιταλία βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, το μεταναστευτικό την απειλεί εκ νέου, οι τράπεζές της κινδυνεύουν να «σκάσουν» και ο Ρέντζι έχει αρχίσει το «αντάρτικο» προς το Βερολίνο.
Στην Ελλάδα το ΔΝΤ - με τις πλάτες των ΗΠΑ - αμφισβητεί τη δημοσιονομική ασφυξία που επιβάλλεται για έκτη χρονιά και το φθινόπωρο θα επιστρέψει για έναν ακόμη καυγά με τη Γερμανία
Οι επόμενες μέρες θα είναι κρίσιμες,το ζήτημα είναι για άλλη μια φορά ποια θα είναι στο τέλος η αντίδραση της Γερμανίας
Εμείς θα σας αφήσουμε με ένα επίκαιρο τραγούδι των Βρετανών Clash Should i stay or should i go now?
Piero
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου