Ο βιασμός της αλήθειας

Ξέρουμε ότι το ποδόσφαιρο του αιώνα που διανύουμε έχει πάψει να είναι αυτό που ήταν, τι ήταν; Ένα άθλημα ,μια δραστηριότητα ας πούμε που σε έβγαζε από την μιζέρια της καθημερινότητας.  

Οι  αγώνες της Κυριακής ,οι ερασιτέχνες παίκτες ,οι αγνοί οπαδοί, οι γεμάτες κερκίδες.

Τι είναι σήμερα όμως;

Σήμερα είναι μια καλό κουρδισμενή επιχείρηση που ξεπλένει  εκατομμυριούχους εγκληματίες, εγκληματίες που χτίζουν μια υστεροφημία μέσα από ομάδες και χιλιάδες οπαδούς στρατιώτες, παραδείγματα αμέτρητα. Φυσικά οι επιχειρηματίες αυτοί προϊόντα της καπιταλιστικής αστικής τάξης δεν έκαναν περιουσία με το σταυρό στο χέρι, (με το σταυρό στο χέρι μόνο οι παπάδες έκαναν)

Αυτά λίγο σαν πρόλογος, πάμε λοιπόν στο ειδικό μέρος. Το θέμα είναι ο ολυμπιακός ο σύλλογος του Πειραιά που συνεχώς έχει στο τιμόνι του κατηγορούμενους του ποινικού κώδικα.

Σήμερα δεν θα κάνουμε ιστορική ανάλυση, αυτό ίσως κάποια άλλη στιγμή.

Αφορμή για το άρθρο είναι το σημερινό αστείο πρωτοσέλιδο του κόκκινου πρωταθλητή,το οποίο μας πληροφορεί (sic) ότι υπάρχουν και άλλες πουλημενες ομάδες, άραγε να αναφέρετε σε ιστορικές ομάδες όπως η ΑΕΛ και ο Πανιώνιος που οι τωρινές διοικήσεις λερώνουν την ιστορία των συλλόγων;

Αυτός ο βιασμός της λογικής και της αλήθειας που σε κάνει να απορείς είναι τόσο δούλοι του αφεντικού ;

είναι φελλοί που πιστεύουν ότι τους πούνε; ή απλά καλό πληρωμένοι υπάλληλοι χωρίς δείγμα ηθικής;

Σκέφτεται κανείς σε ποιόν μπορεί να απευθύνεται η εφημερίδα; Σε κάποιο παιδάκι   7-8 ετών που δεν ξέρει τι εστί ολυμπιακός;

Στον πρωταγωνιστή της ταινίας κουρδιστό πορτοκάλι;

Στους ανυποψίαστους πολίτες των ταινιών οι άνδρες με τα μαύρα που αφαιρείται ένα κομμάτι της μνήμης ώστε να μην θυμούνται όσα έζησαν;

Σίγουρα όμως δεν απευθύνεται σε εμάς, σκεπτόμενους πολίτες που ζήσαμε και ζούμε τον βόθρο που αυτοαποκαλείται ελληνικό ποδόσφαιρο. 

Σε αυτό τον απόπατο είδαμε τις τελευταίες δεκαετίες ομάδες να χρησιμοποιούνται και να απομακρύνονται σαν χρησιμοποιημένα προφυλακτικά. Ομάδες που έπαιζαν για να χάσουν, που έπαιρναν παίκτες πληρωμένους με άλλα ανταλλάγματα, που όλως τυχαίως έπαιζαν με ένα κίνητρο για να κόβουν βαθμούς από τους αντιπάλους του ολυμπιακού.

Αν μιλήσουμε για το παράδειγμα του ολυμπιακού η λίστα θα είναι μεγάλη ενδεικτικά :

Πανιώνιος

Αστέρας Τρίπολης

Ατρόμητος

Λεβαδειακός

Εργοτέλης

Πλατανιάς

Ξάνθη

Αιγάλεω

Προοδευτική

Κέρκυρα

Βέροια

Πας Γιάννινα

Και έρχεται λοιπόν σήμερα ο ιδιοκτήτης του ολυμπιακού να κουνήσει το χέρι σε όποιον βρεθεί απέναντι του, σε όποιον χαλάει το αφήγημα του. Μέσα από τις εφημερίδες,τα κανάλια ,τα ραδιόφωνα , τα sites επιχειρείται μια αλλοίωση της πραγματικότητας. Έχουμε μια βεβαιότητα ότι ο κύριος Μαρινάκης έχει ένα στόχο να ξεπεράσει τον Μπερλουσκόνι στο Μπερλουσκόνισμο καθώς προς τα εκεί βαδίζει.

Το πρόβλημα του ολυμπιακού δεν είναι ότι έχει πολλούς Μαρινάκηδες αλλά ότι έχει ένα Νίκο Γόδα.

Μια από τις χειρότερες αιτίες εχθρότητας είναι η λύσσα και η ποταπή επιθυμία να δεις να υποκύπτει, αυτός που τολμάει να αντιστέκεται σ’ αυτό που σε συνθλίβει.

Αλμπέρ Καμύ

P.C.