Ενώ μειώνονται τα χιλιόμετρα του προορισμού σου, καταλαβαίνεις για ποιον τελικά τα διανύεις. Ποιος σου έλειψε, ποιος θα σου λείψει από αυτούς που αφήνεις πίσω.
Θα έλεγα, πως έτσι καταλαβαίνεις έμμεσα ποιους χρειάζεσαι, ποιους έχεις ανάγκη (κι ας προσπαθείς κάποιες φορές να πείσεις τον εαυτό σου για το αντίθετο!-ψέμα). Παρόλα αυτά πιέζεις τον χρόνο και αυξάνεται η αγωνία σου!
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, όμως ποια ταξίδια είναι καλύτερα; Κακά τα ψέματα,-μην κρύβεσαι- έχεις πει και εσύ ότι θα έκανες ταξίδι σε άγνωστο τόπο, για να θαυμάσεις αξιοθέατα και κουλτούρα, για να απολαύσεις κουζίνα, γλώσσα και συμπεριφορές. Είναι υπέροχο να μπορείς να ανακαλύπτεις και αρκετά προκλητικό θα έλεγα.
Από την άλλη μεριά όμως, είναι και αυτά τα ταξίδια της επιστροφής, που γεμίζει το μυαλό σου επιθυμίες μέχρι να φτάσεις, και αναμνήσεις όταν θα φύγεις. Δεν μπορώ να το εξηγήσω λογικά, αλλά όσοι φόβοι και ανασφάλειες με κατακλύζουν κάποια περίοδο, ένα τέτοιο ταξίδι τα σβήνει όλα. Σαν αγχολυτικό, σαν να μην υπήρχαν ποτέ! Μυαλό και σώμα χρειάζονται ή και απαιτούν συχνά ξεκούραση.
Ίσως να φταίει το ταξίδι και οι απεριόριστοι δρόμοι που δημιουργούν μια αίσθηση ελευθερίας!
Ίσως πάλι να φταίει και ο προορισμός !
Το έχεις νιώσει κι ΕΣΥ, μην το αρνηθείς!
Ctefanie
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου