Αν...αν μπορείς να κρατάς την ψυχραιμία σου, όταν οι άλλοι χάνουν την δική τους και ρίχνουν σε σένα την ευθύνη και την αδυναμία τους...
αν έχεις πίστη στον εαυτό σου, όταν οι άλλοι αμφιβάλλουν για σένα και δεν σε πειράζει αυτή η
δυσπιστία τους...
αν καρτερικά να υπομένεις μπορείς, χωρίς να σε κουράζει αυτή η αναμονή....
ή όταν διαδίδουν ψέματα για σένα, να μην ξεπεύτεις και εσύ στο ψέμα....
κι όταν φανερά σου δείχνουν μίσος, να μην αφήνεις το μίσος να σε καταλάβει....
κι όμως να μην φαίνεσαι πολύ αγαθός, μήτε πολύ στοχαστικός στα λόγια...
αν ονειρεύεσαι είσαι ικανός, δίχως να γίνεσαι σκλάβος των ονείρων...
αν μπορείς να σκέφτεσαι, αλλά όχι για χάρη της δικής σου σκέψης..
αν να δέχεσαι μπορείς θρίαμβο και όλεθρο το ίδιο και να αντιμετωπίζεις παρόμοια και τα δυο..
αν είσαι σε θέση να υπομένεις, ακούγοντας την αλήθεια που συ είπες να επαναλαμβάνεται αλλοιωμένη από πονηρούς που επιδιώκουν έτσι να παγιδέψουν αφελείς..
ή να παρατηρείς αυτά που εσύ τους έδωσες ζωή, σπασμένα να κείτονται και παρατεταμένα, και να τα φτιάχνεις εξ'αρχής με εργαλεία φθαρμένα..
αν τολμάς όλα σου τα πλούτη μαζεμένα, να τα παίζεις κορόνα-γράμματα, με μιας να τα χάνεις και από την αρχή να ξεκινάς χωρίς να μέμφεσαι για την μοίρα σου κανέναν...
αν μπορείς να κάνεις ΚΑΡΔΙΑ, ΝΕΥΡΑ, και ΜΥΣ, να σε υπηρετούν ακόμα και όταν έχεις καταρρεύσει κι γερά να κρατάς ενώ δεν υπάρχει εντός σου τίποτα πέρα από την θέληση που σου λέει "βαστάτε"...
αν μπορείς να μιλάς με χιλιάδες κι όμως να κρατάς την αρετή σου...
και να περπατάς με κυβερνήτες και όμως να μην αλλάξεις την ζωή σου..
αν ούτε εχθροί να σε βλάψουν μπορούν, μα ούτε και οι κοντινότεροι φίλοι..
αν όλοι έχουν την ίδια αξία για σένα..
αν μπορείς να γεμίσεις την μέρα σου με 24 ώρες αξίας ζωής, τότε δική σου θα είναι όλη η γη με όλα τα αγαθά της..
και ακόμη....
ΑΛΗΘΙΝΑ....
ΘΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ
Ctefanie