Ας βουτήξουμε την γλώσσα στο μυαλό μας

Πόσο σίγουροι είμαστε για τις επιλογές μας;
Λέμε ότι θέλουμε κάτι και την επόμενη στιγμή θέλουμε κάτι άλλο. Έχουμε γίνει η γενιά που σχεδόν ποτέ δεν ξέρει τι θέλει. Και από την άλλη όταν ξέρει δεν έχει τρόπους και μέσα για να τα κυνηγήσει. 

Το χειρότερο σε όλο αυτό, είναι ότι λέμε συνεχώς λόγια. Λόγια που τα δίνουμε σαν "όρκους" στους άλλους και ουσιαστικά είναι του αέρα, και αποσκοπούν μόνο για να επιβεβαιώσουμε το "εγώ" μας. Μόνο και μόνο για να σιγουρευτούμε ότι περνάει η μπογιά μας. 
Τα πράγματα όμως, δεν θα έπρεπε να είναι έτσι. Πιστεύω πως, κανείς από εμάς δεν θέλει να παραμυθιάζεται ή να περιπαίζεται από άλλους. Και αυτός θεωρώ ότι είναι ο λόγος που όλοι περιμένουμε από τους άλλους πράξεις. 
Φοβόμαστε, συνεχώς να διεκδικήσουμε αυτό που από βάθος επιθυμούμε και καταλήγουμε να μην είμαστε με τίποτα ικανοποιημένοι, και προ πάντων με τίποτα ευτυχισμένοι. 
Προφανώς και όσα αναφέρω αυτήν την στιγμή, λίγο πολύ όλοι μας θα τα έχουμε σκεφτεί.

Θέλω όμως, αν μπορώ να φυτέψω μέσα μας ένα μικρό σπόρο, για να σκεφτόμαστε κάθε φορά πριν δώσουμε υποσχέσεις στους άλλους. 
Να προσπαθήσουμε να είμαστε λίγο πιο αληθινοί απέναντι στον εαυτό μας πρώτα απ'όλα, και έπειτα απέναντι στους υπόλοιπους. Ίσως τότε, μέσα από την αλήθεια μας, να βρούμε και το θάρρος να διεκδικήσουμε αυτούς ή αυτά που επιθυμούμε. 
Και μια μικρή συμβουλή: 

ΜΑΘΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΜΕΤΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΡΚΟΥΣ ΣΟΥ ΠΑΤΑΣ!!

Ctefanie Kour